TVR Tuscan (TOP GEAR)
ΕΞΑΣΦΑΙΡΟΚείμενο: Peter Grunet, Φωτογραφίες: Paul Debois
Το TVR Tuscan Speed Six είναι το πρώτο εντελώς νέο αυτοκίνητο της εταιρείας εδώ και μισή
δεκαετία, αλλά και το πιο εξεζητημένο μέχρι σήμερα. Όμως, μην ανησυχείτε, δεν έχει χάσει
την αγριάδα του. Παραμένει γρήγορο σαν σφαίρα, ικανό να διαλύσει τα σύννεφα της πιο
βροχερής μέρας στο πέρασμά του.
Ο OYPANOΣ έχει πλημμυρίσει από μια σκουρόχρωμη σκιά, που παραπέμπει σε σκηνικό πυρηνικού
ολοκαυτώματος. Η βροχή κυλά σχηματίζοντας χειμάρρους και οι δρόμοι στο Μπλάκπουλ
μεταμορφώνονται σε κανάλια. Κάτι τέτοιες μέρες θα φοβόμουν να βρεθώ πίσω από το τιμόνι
ενός Ρενό Κανγκού, πόσο μάλλον μέσα στο TVR Tuscan Speed Six που με περιμένει.
Μερικά στοιχεία γι? αυτό το πρώτο, εντελώς νέο, αυτοκίνητο της εταιρείας, εδώ και πέντε
χρόνια, εντείνουν την αγωνία μου: κινητήρας 360 ίππων και τελική 290 χλμ./ώρα. Χωρίς ABS,
χωρίς αερόσακους και χωρίς σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης. Διαθέτει, βέβαια, μια
εργονομική αποσπώμενη οροφή, αλλά αυτήν τη στιγμή ένα αποσπώμενο τζετ σκι θα ήταν
καλύτερη ιδέα.
Ο ιδιοκτήτης της TVR, Πίτερ Γουίλερ, με περιμένει στην είσοδο της εταιρείας του, έτοιμος
να σπείρει ακόμα περισσότερο τρόμο μέσα μου. «Όταν πρωτομπείς στο Tuscan, θα δεις ότι
δίνει την αίσθηση πολύ ήπιου αυτοκινήτου», λέει μειδιώντας. «Μέχρι τις 4.000 σ.α.λ.
δείχνει απλώς γρήγορο. Αλλά σε προειδοποιώ: με τρίτη ταχύτητα και τέτοιο καιρό, είναι
ικανό να σπινάρει ακόμα και στα 160 χλμ./ώρα».
Νιώθω ότι βρίσκομαι μπροστά σε μια μεγάλη πρόκληση. Και συνεχίζει: «Διάβασε το βιβλίο
οδηγιών, πριν δοκιμάσεις οτιδήποτε». Το οποίο θα ήταν εύκολο, αν αυτό δεν βρισκόταν μέσα
στο έντονα πορτοκαλί εσωτερικό του αυτοκινήτου της δοκιμής. Με τους ουρανούς έτοιμους να
ανοίξουν από στιγμή σε στιγμή, βρίσκω τον εαυτό μου να ψάχνει, ψηλαφίζοντας, για ένα
μικρό κουμπί σε μία αθέατη κρυψώνα κάτω από τον εξωτερικό καθρέφτη.
Ευτυχώς, το κόκπιτ του Tuscan είναι αρκετά πιο άνετο, προσφέροντας μια στοιχειώδη
θαλπωρή. Τουλάχιστον, όση μπορεί να προκύψει από τη συγχώνευση ενός κλαμπ και μιας
παραδοσιακής ψαροταβέρνας? Στο εσωτερικό με υποδέχεται ένα σύμπλεγμα μοχλών από μεταλλικά
κράματα για τη ρύθμιση των θέσεων και του πίνακα οργάνων, καθώς και διάσπαρτα κουμπάκια
από? μπρούντζο. Οι κραυγαλέες, ασύμβατες μεταξύ τους, λεπτομέρειες περιλάμβάνουν το πιο
εκκεντρικό τασάκι που έχω δει ποτέ, το οποίο ανοιγοκλείνει με τη βοήθεια αυτόματου
μηχανισμου, ενώ για τα παράθυρα υπάρχουν κοντόχοντροι περιστρεφόμενοι διακόπτες. Επίσης,
διατίθεται υπολογιστής ταξιδιού, κλιματισμός, καθώς και ένα ζευγάρι διακόπτες δίπλα στο
ραδιόφωνο, οι οποίοι ανοίγουν τις πόρτες σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Έχω την εντύπωση
ότι θα τους χρησιμοποιήσω πολύ σύντομα?
Το να ξυπνήσει κάποιος το τέρας είναι πολύ εύκολο. Γυρνώντας το κλειδί ακούγεται ο
βρυχηθμός της εξαιρετικής διπλής εξάτμισης από ανθρακονήματα, τύπου Σούπερ Μπάικ, η οποία
ακολουθείται από τα τέσσερα λίτρα του διαμήκους εξακύλινδρου κινητήρα. Στο ρελαντί, το
σύνολο ακούγεται όπως ακριβώς ένα γεωργικό μηχάνημα σε δράση.
Έξω, ένα τσούρμο μουλιασμένων ―παρά τις ομπρέλες― περαστικών ρίχνει κλεφτές ματιές στο
αυτοκίνητο, καθώς αυτό ρολάρει έξω από την πόλη, γουργουρίζοντας και συντονίζοντας τα
πάντα στο πέρασμά του.
Ακόμα και μια μέρα τόσο μουντή όσο η σημερινή, το Tuscan είναι ένα ενθαρρυντικά
τρομαχτικό θέαμα, δυνατό για την όραση όσο και για την ακοή. Σχεδιαστικά αποτελεί εξέλιξη
του φοβερού Griffith, μόνο που είναι χαμηλότερο, μακρύτερο και πιο κομψό, χάρη στην
αφαιρούμενη οροφή τύπου Τάργκα. Περισσότερη επιθετικότητα προσδίδουν οι οκτώ λαμπτήρες,
που βρίσκονται «αραχνοειδώς» τοποθετημένοι στα εμπρός φτερά, ενώ ακόμα και μέσα στην
καταιγίδα, το αναμφισβήτητα πρωτότυπο, διάτρητο ρύγχος του Tuscan αποτελεί τροφή για τα
μάτια.
Πρώτος προορισμός είναι το Μπόουλαντ με μια διαδρομή σε στενό επαρχιακό δρόμο μονής
λωρίδας, χωρίς καθόλου κίνηση, αλλά με πολύ νερό. Τα λάστιχα των 18 ιντσών, τεντωμένα
γύρω από τις υπέροχες επτάκτινες ζάντες ελαφρού κράματος, παλεύουν για να αποφύγουν την
υδρολίσθηση από λιμνούλα σε λιμνούλα και κάνουν το υποβοηθούμενο σύστημα διεύθυνσης να
παλεύει αριστερά δεξιά. Ακόμα κι ένα Χιουντάι ?ξεντ θα κατρακυλούσε σαν μεγάλο βότσαλο σε
αυτές τις συνθήκες, αν έπρεπε να πατήσει σε τροχούς 18 ιντσών. Όμως, φαίνεται ότι, παρά
τις δύσκολες ώρες που περνάω, δεν είμαι αρκετά διασκεδαστικός για τη μητέρα φύση, η οποία
αποφασίζει να πλουτίσει το σκηνικό με ζωάκια-καμικάζι. Μέσα στην επόμενη ώρα, καταφέρνω
να αποφύγω τέσσερα πρόβατα, μία νυφίτσα, μία γάτα, ένα φασιανό και μία πάπια με τα έξι
βλαστάρια της.
Όμως, εκεί που πηγαίνω, υπάρχει μόνον ένας ολόισιος, μακρύς δρόμος απαλλαγμένος από αυτά
τα ενοχλητικά ζωάκια. Υπό αυτές τις συνθήκες, δεν μπορώ να ζητήσω τίποτα παραπάνω. Ψάχνω
στον υπολογιστή ταξιδιού και αφού ενημερώνομαι για τα διανυθέντα χιλιόμετρα, τη
θερμοκρασία του κινητήρα, την εξωτερική θερμοκρασία και ένα σωρό άλλα άχρηστα στοιχεία,
πετυχαίνω τελικά την ευμεγέθη ένδειξη των στροφών του κινητήρα. Και αυτή είναι μια
διαδικασία, η οποία πρέπει να γίνεται κάθε φορά που παίρνει μπροστά το αυτοκίνητο. Ρίχνω
όλο μου το βάρος στο αλουμινένιο πεντάλ του γκαζιού, μέχρι να τερματίσω τη μεγάλη του
διαδρομή και μετά πατάω τον ελαφρύ συμπλέκτη. Η πρόσφυση είναι πολύ καλύτερη απ? όσο είχα
φανταστεί και το αυτοκίνητο σχίζει βίαια τα νερά των χειμάρρων. Νομίζω ότι τα πηγαίνω
αρκετά καλά, καθώς τα 4 λίτρα και οι 24 βαλβίδες του αλουμινένιου συνόλου μπαίνουν σε
δράση. Το στροφόμετρο δείχνει 4.000 σ.α.λ. και ο κινητήρας, που είναι στημένος σχεδόν
αγωνιστικά ―αποδίδοντας περισσότερο στις υψηλές στροφές―, μόλις αρχίζει να δείχνει το
αληθινό του πρόσωπο.
Παρόλο που η τεράστια ισχύς των 360 ίππων αποδίδεται κοντά στις 7.000 σ.α.λ., ήδη από το
σημάδι των 4.000 σ.α.λ., οι πίσω τροχοί αρχίζουν να σπινάρουν πολύ έντονα, δίνοντας την
εντύπωση ότι τα λάστιχα θα πάρουν φωτιά. Πράσινα, κεχριμπαρένια και μετά κόκκινα φωτάκια
ανάβουν στον πίνακα οργάνων, καθώς ανεβάζω σε δεύτερη ταχύτητα για να ξαναζήσω την ίδια
ακριβώς ξέφρενη ακολουθία γεγονότων. Μόνο που, αυτήν τη φορά, η δόση αδρεναλίνης είναι
πιο ενισχυμένη, με το πίσω μέρος να χορεύει δεξιά αριστερά. Και όλα αυτά να συμβαίνουν,
την ώρα που προσπαθώ να προσπεράσω ―γλιστρώντας― ένα τροχόσπιτο, σ? αυτόν τον δυσάρεστα
στενό επαρχιακό δρόμο.
Μέχρι στιγμής, ο πιο ευχάριστος θόρυβος είναι ο αντίλαλος της κύλισης του αυτοκινήτου,
καθώς αντανακλάται από τα πλαϊνά τοιχώματα του δρόμου, ηχώντας σαν προειδοποιητική βολή.
«Ηρέμησε, χαλάρωσε», σκέφτομαι, αλλά δεν το κάνω. Εφαρμόζοντας την απαιτούμενη δύναμη,
καλώ σε δράση τους τεράστιους αεριζόμενους δίσκους, ελπίζοντας ότι υπάρχει κάποιο σύστημα
αντιμπλοκαρίσματος για να με βοηθήσει, μια και έχω ήδη ανακαλύψει ότι οι πίσω τροχοί
έχουν την τάση να μπλοκάρουν νωρίτερα από τους μπροστινούς. Η TVR δεν εφοδιάζει το
αυτοκίνητο με ABS, γιατί θεωρεί ότι μειώνει την οδηγική απόλαυση. Βέβαια, το απόλυτα
διακριτικό ABS του Φορντ Ρέισινγκ Πούμα αποδεικνύει ακριβώς το αντίθετο. Σταματάω στο
πλάι του δρόμου για να συμβουλευτώ ξανά το βιβλίο οδηγιών. Στην πρώτη σελίδα, ο «αρχηγός»
επαναλαμβάνει τα σοφά του λόγια: «Η πρώτη σας εντύπωση από το Tuscan ελπίζουμε ότι θα
είναι αυτή του πολιτισμού και της άνεσης, όμως, παρακαλούμε να λάβετε υπόψη τις πολύ
υψηλές επιδόσεις του αυτοκινήτου. Ο λόγος κιλών ανά ίππο, σε συνδυασμό με την προοδευτική
καμπύλη της ισχύος, μπορεί να λειτουργήσουν παραπλανητικά. Συνεπώς, θα ήταν φρόνιμο να
εξοικειωθείτε σταδιακά με τις δυνατότητες του αυτοκινήτου σας». Ως προς αυτό,
τουλάχιστον, έχει απόλυτο δίκιο.
Ο δρόμος μου συνεχίζεται μέσα από την υπέροχη κοιλάδα Ριμπλ. Εδώ, είναι τόσο στενά και με
τόσες στροφές, που θα μπορούσα να οδηγώ συνέχεια με δευτέρα. Παρ? όλα αυτά, διαλέγω τον
πιο ήσυχο και πολιτισμένο χαρακτήρα της τρίτης. Όμως, το οδόστρωμα έχει τόσα
σκαμπανεβάσματα, που η διαδρομή της ανάρτησης του Tuscan τελειώνει εύκολα. Κάποια στιγμή,
μάλιστα, νιώθω το κάτω μέρος του αυτοκινήτου να χτυπά στο δρόμο, ευτυχώς χωρίς άλλες
συνέπειες.
Μέχρι το μεσημέρι, έχω καταφέρει να φτάσω στο απομονωμένο Σλάιντμπερν, όπου σταματώ για
ένα κολατσιό στο Ρίβερσαϊντ καφέ. Μια επιγραφή με ενημερώνει ότι την επόμενη εβδομάδα
πρόκειται να γίνουν αγώνες με πάπιες στο Κλαμπ Χόντερς? Μάλλον πρόκειται για ένα τοπικό
γεγονός, που απευθύνεται στους ανθρώπους της περιοχής!
Είναι ώρα να ξεφύγω προς την κατεύθυνση του Τόσαϊντ, πριν βάλω πλώρη για το εθνικό πάρκο
Ντέιλς στο Γιόρκσαϊρ. Ο βιβλικός κατακλυσμός δεν έχει κοπάσει ακόμα. Την κατάσταση
έρχεται να δυσκολέψει μια ελαττωματική τσιμούχα, που φροντίζει να μουσκέψει το πόδι μου,
γεγονός αρκετά «αψυχολόγητο» από την πλευρά του αυτοκινήτου, που δίνει γενικά την
εντύπωση πολύ καλής ποιότητας κατασκευής. Έξαλλος, κοιτώ μέσα από τον καθρέφτη, για να δω
ότι πίσω μου έχει κολλήσει μία κυρία με ένα RAV4. Αυτό, από μόνο του, είναι αρκετά
ταπεινωτικό. Όμως, η άφιξη στον αυτοκινητόδρομο Α65 σημαίνει κατάλληλες συνθήκες οδήγησης
για το συγκεκριμένο αυτοκίνητο. Για πρώτη φορά, θα μπορέσω να παίξω και με τις πέντε
σχέσεις του ακριβέστατου κιβωτίου. Το Tuscan είναι το πιο φιλικό από όλα τα TVR που έχω
οδηγήσει μέχρι σήμερα. Το RAV μένει πίσω χωρίς δεύτερη κουβέντα και μπορώ πλέον να
προσπερνώ τα φορτηγά, τρία τη φορά. Το ότι τα 60 μίλια/ώρα (97 χλμ.) έρχονται σε μόλις
4,37 δεύτερα, είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι της ιστορίας. Όπως θα δείξουν αργότερα οι
μετρήσεις στην πίστα του Μίλμπρουκ, το ταχύμετρο του Tuscan δείχνει 100 μίλια/ώρα (161
χλμ.) πριν καν το Γκολφ GΤi προλάβει να πιάσει τα 60 μίλια/ώρα (97 χλμ.).
Σε δρόμους με γρήγορες καμπές, το Tuscan δείχνει αξιοζήλευτη ευστάθεια. Παράλληλα, η
μαλακή ανάρτηση αποδεικνύεται, σε γενικές γραμμές, επαρκής για την εξάλειψη της
νευρικότητας κατά την οδήγηση σε τυπικούς επαρχιακούς δρόμους με αρκετές ανωμαλίες. Με το
ατσάλινο σωληνωτό πλαίσιο και το αμάξωμα από φάιμπεργκλας, το βάρος του αυτοκινήτου
περιορίζεται στα 1.100 κιλά, γεγονός που το καθιστά ελαφρύ για την κατηγορία του. Το
μικρό βάρος σε συνδυασμό με το γρήγορο σύστημα διεύθυνσης δίνουν στο Tuscan δυνατότητες
που ξετυλίγονται όσο πιο πολύ το πιέζω στο όριο.
Βλέπω ένα κομμάτι ευθείας μπροστά μου και επιταχύνω με πείσμα. Τρίτη ταχύτητα, το γκάζι
στο πάτωμα και οι 7.000 σ.α.λ. έρχονται πριν το καταλάβω. Και τότε, συμβαίνει: για ένα
κλάσμα του δευτερολέπτου οι τροχοί σπινάρουν σαν τρελοί πασχίζοντας να βρουν πρόσφυση σ?
αυτές τις άθλιες συνθήκες. Είναι ώρα να ανεβάσω αστραπιαία σε πέμπτη και να επιταχύνω
ξανά. Ανέλπιστα, το ταχύμετρο τερματίζει (αλήθεια, κύριε πρόεδρε!).
Παρασύρομαι στη δίνη της ταχύτητας. Ο φόβος μου έχει μετατραπεί τώρα σε διασκέδαση και
ψάχνω να βρω δικαιολογία για να παρεκτραπώ ακόμα περισσότερο. Στο χάρτη βλέπω το χωριό
Κράκποτ, 40 μίλια (64 χλμ.) μακριά, μέσω μιας υπέροχης εξοχικής διαδρομής. Πρέπει να
αξίζει τον κόπο. Περνώ από την τεράστια αερογέφυρα Ριμπλ Χεντ και ρίχνοντας μια ματιά
προς τα πάνω διακρίνω ένα γαλάζιο κομμάτι μέσα στα καταθλιπτικά σκουρόχρωμα σύννεφα. Μέσα
στα επόμενα δέκα λεπτά, ο δυνατός αέρας διαλύει εντελώς τα σύννεφα και έχει κανείς την
εντύπωση ότι οι έξι προηγούμενες ώρες ασταμάτητου κατακλυσμού δεν υπήρξαν ποτέ. Το Tuscan
έχει πολύ περισσότερα να δώσει, τώρα που ο δρόμος στραγγίζει σιγά σιγά. Το στεγνό
οδόστρωμα με βοηθά να διατηρήσω την ταχύτητά μου από στροφή σε στροφή. Το αυτοκίνητο
δείχνει μια πολύ ισορροπημένη συμπεριφορά και «δεμένη» αίσθηση. Το πολύ καλά στημένο
πλαίσιο συμβάλλει στην εξάλειψη κάθε τάσης για υποστροφή, ενώ εκδηλώνει μια ανεπαίσθητη
υπερστροφή ισχύος, καθώς το ρίχνω με φόρα από στροφή σε στροφή. Ωστόσο, για οτιδήποτε πιο
ριψοκίνδυνο κρίνεται ασφαλέστερη η χρήση του αεροδρομίου του Τιφ?
Τελικά, ανακαλύπτω ότι το Κράκποτ αποτελείται μόνον από ένα αγρόκτημα, ενώ δεν διαθέτει
ούτε μία πινακίδα. Στο δρόμο δεν κυκλοφορεί ψυχή. Ο καιρός έχει ανοίξει αρκετά, οπότε
αποφασίζω να αφαιρέσω την οροφή. Πρώτα αφαιρώ το πίσω παρμπρίζ απελευθερώνοντας τα δύο
κλιπάκια που το συγκρατούν και το γλιστράω μέσα στο χώρο των αποσκευών. ?λλα δύο κλιπάκια
ανοίγουν και η μπάρα σχήματος Τ παίρνει τη θέση της μαζί με το παρμπρίζ, αφήνοντας όμως
ελεύθερο χώρο για τις αποσκευές. Το κακό είναι ότι, χωρίς την κουκούλα, το Tuscan
δείχνει πολύ πιο άσχημο. Τουλάχιστον, το εσωτερικό παραμένει ανεπηρέαστο από τα ρεύματα
αέρα, που συνήθως ταλαιπωρούν τους επιβάτες των ανοικτών αυτοκινήτων. Παραλίγο να ξεχάσω
να αναφέρω πόσο άνετο είναι γενικά το Tuscan. Πόσο απερίγραπτα ώριμο είναι για μένα.
Τα τελευταία 40 μίλια έκαναν το Tuscan να κερδίσει μια θέση στην πεντάδα των καλύτερων
αυτοκινήτων που έχω οδηγήσει. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι ο υπεύθυνος δημόσιων σχέσεων της
TVR με καλεί αγχωμένος στο κινητό μου για να ρωτήσει πού είναι το αυτοκίνητο. Το παιχνίδι
κράτησε πολύ και δεν συνειδητοποίησα ότι η ώρα ήταν ήδη 7 μ.μ.
Ο δρόμος της επιστροφής προς το Μπλάκπουλ είναι ταχύτατος και, μετά από όσα πέρασα, έχω
την εντύπωση ότι επιστρέφω στον πολιτισμό. Ο λεβιές των ταχυτήτων δείχνει σταθερά πέμπτη
εξασφαλίζοντας ένα άνετο ταξίδι και, για ακόμα μία φορά, η άνεση είναι μεγαλύτερη απ? όση
φανταζόμουν.
Αυτό αποδεικνύει ότι ο τυχερός ιδιοκτήτης, που θα διαθέσει 39.750 λίρες Αγγλίας για να το
αποκτήσει, έχει κάθε λόγο να το χρησιμοποιεί καθημερινά και όχι περιστασιακά, σαν
παιχνίδι του Σαββατοκύριακου. Ραφινάτο και πολιτισμένο όταν το ζητήσεις, μπορεί να δώσει
αξέχαστες συγκινήσεις, για τις οποίες συνήθως πρέπει να πληρώσεις διπλάσια τιμή.
Δυστυχώς, μόνο ένας μικρός επαρχιακός δρόμος με χωρίζει πια από το «σπίτι» του Tuscan.
Υπενθυμίζω στον εαυτό μου ότι, μέχρι στιγμής, δεν το έχω τρακάρει και δεν πρόκειται να το
κάνω τώρα.
Στο βάθος, βλέπω μπλε φώτα να αναβοσβήνουν. Ένα φορτηγάκι έχει πάθει βλάβη και ένας
αστυνομικός μού κάνει νόημα να περάσω. Ξεχνάει, όμως, να με ενημερώσει ότι μπροστά έχουν
χυθεί λάδια. Βάζω δευτέρα, χαϊδεύω το γκάζι και? ουπς! Οι τελευταίες μου στιγμές μέσα στο
πιο εξελιγμένο αυτοκίνητο της TVR είναι απαράδεκτα παιδαριώδεις, με το Tuscan να
πλαγιολισθαίνει ανεξέλεγκτα και τον αστυνομικό να χαζογελάει μέσα από τον καθρέφτη...
Επιδόσεις
Μοντέλο
Κουπέ/Καμπριολέ
0-30 μίλια/ώρα (0-48 χλμ./ώρα)
1,97 (δευτ.)
0-40 μίλια/ώρα (0-64 χλμ./ώρα)
2,55 (δευτ.)
0-50 μίλια/ώρα (0-80 χλμ./ώρα)
3,58 (δευτ.)
0-60 μίλια/ώρα (0-97 χλμ./ώρα)
4,37 (δευτ.)
0-62 μίλια/ώρα (0-100 χλμ./ώρα)
4,55 (δευτ.)
0-130 μίλια/ώρα (0-210 χλμ./ώρα)
15,99 (δευτ.)
Μέγιστη ταχύτητα
180 μίλια/ώρα (290 χλμ./ώρα)
30-50 μίλια/ώρα (48-80 χλμ./ώρα)
2,88 (δευτ.)
30-50 μίλια/ώρα (48-80 χλμ./ώρα)
3,99 (δευτ.)
50-70 μίλια/ώρα (80-113 χλμ./ώρα)
5,63 (δευτ.)
Φρενάρισμα (70-0 μίλια/ώρα) (113-0 χλμ./ώρα):
47,9 μέτρα
Τιμή: 39.750 λίρες Αγγλίας
Τεχνικά χαρακτηριστικά
Κινητήρας: 6 κύλινδροι σε σειρά ― 24 βαλβίδες
Κυβισμός: 3.996 κ.εκ.
Μέγιστη ισχύς/στροφές: 360 ίπποι/7.000 σ.α.λ.
Μέγιστη ροπή/στροφές: 43 χλγμ./5.250 σ.α.λ.
Μετάδοση: Χειροκίνητο κιβώτιο 5 σχέσεων
Φρένα μπροστά: Αεριζόμενοι δίσκοι 304 χιλιοστών
Φρένα πίσω: Αεριζόμενοι δίσκοι 282 χιλιοστών
Ανάρτηση μπροστά: Διπλά ψαλίδια
Ανάρτηση πίσω: Διπλά ψαλίδια
Ελαστικά εμπρός: 225/35 ZR18
Ελαστικά πίσω: 255/35 ZR18
Βάρος: 1.100 κιλά
Μεταξόνιο: 2.361 χιλιοστά
Διαστάσεις μήκος/πλάτος (χιλιοστά): 4.235/1.810